Dziewczynka z zapałkami

Samotna, niekochana, porzucona i wyśmiana
Głupia, naiwna idiotka
Była dla niego jak maskotka
Najpierw podbił jej serduszko
Potem szepnął na uszko: to już koniec, dziewuszko
I porzucił na śniegu jak śmieć

Ona ma jeszcze nadzieję, że wróci...
Że się zaśmieje i stwierdzi: to był żart
Ostatnia zapałka płonie jeszcze
Jej ciało przejmuje dreszczem
Widzi swego szczęścia minione chwile
Zapałka zgasła... i ona z rozpaczy nie żyje

autor

Kassandra

Dodano: 2006-09-20 11:22:05

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie