Dziewczynka w złotych pasmach

inspirowany

Z pól zebrałam maki
łkają pieśnią - bólem
utracenia życia,
na ziemi rodzinnej.

Z twarzą zatopioną
(do siebie je tulę)
w bezkresie czerwieni,
dusza cierpi skrycie.

Maki moje maki...
serce dzisiaj krwawi.
Cała jestem myślą
o naszych najbliższych.

Pamięć i tęsknota
każde słowo trawią.
Pod nieba błękitem
przytulam was w ciszy.

Uwagi mile widziane.

autor

Rozalia3

Napisany: 2023-09-10 Dodano: 2023-09-10 05:55:33

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie