Dziwna jest.

Wszystkim nieszczęśliwie zakochanym..

Miłość dziwna jest,
Ciepła, jak ogień.
Zimna, jak mróz.
Nie przechodzi obok obojętnie.
Macha rękoma, krzyczy.
Zwraca na siebie uwagę.
Jednak nie robi nic na siłę.
Prosi nas, o rozmowę.
To my żądamy romansu, namiętnych pocałunków.
Czasem cierpimy, lecz tylko przez własną głupotę.
Płaczemy, obwiniamy ją za to.
Chcemy cofnąć czas.
Wszystkie piękne wspomnienia zaczynają boleć.
Miłość siedzi samotnie w kącie i płacze.
Szlocha, mruczy: przepraszam.
Jeszcze wczoraj, mi dziękowałaś, uśmiechałaś się..

autor

asiia

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-11 15:31:41

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie