echo

uszy odmówiły pogłosu - odbijał się ścianami dźwięku
rzeźbiąc powierzchnię tworzonego charakteru
słuch reagował na każdy szmer z okolic ust
dotykając granic dobrego smaku

oczy syciły się wilgotnym podniebieniem -
z barwą buraczanej twarzy przycichły z mlaskiem
przełykając ślinę widziałem jęzor - polodowcowy
wpisany w krajobraz piękna

zimny srogi widok dominuje nad moją myślą
dziś pogłos zamienia się w moją opowieść

człowiek jest obrazem ciepła i fascynacji
dopisany do świata efektem postrzegania

autor

wiedżmin

Dodano: 2007-01-08 11:42:24

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie