EDEN
Chętnie cię miły zaprowadzę
tam gdzie się niebo styka z ziemią.
Stańmy pośrodku szczerej głuszy,
obudźmy w sobie moc tajemną.
Z dala od zgiełku, zamieszania
uszy nacieszmy cenną ciszą.
Zbudujmy gdzieś tam swój własny świat
wiedząc, że inni nas nie słyszą.
Budźmy się rano bez zegara,
gdzie nic nie trzeba, wszystko można.
Nigdzie kolejek ani korków,
w każdym kierunku droga wolna.
Czeka tam na nas czysta woda,
zdrowe powietrze, czas bez stresu.
Nikt nam nie powie: - Tak nie można!
Nie ma tam poczty i adresu.
Słowo rzucone w taką przestrzeń
pewnie odbije się motylem.
Pojedźmy tam i... szybko wróćmy,
tam wytrzymamy tylko chwilę.
Komentarze (45)
idźmy tam gdzie woda czysta i trawa zielona,
pozdrawiam serdecznie
- całkiem omyłkowo przeczytalem:
"zbudujmy tam gdzies własny namiot
wiedząc, ze inni nie usłyszą"
Pięknie rzucone jest Twoje słowo - więc - jak motyl -
musi powrócić. jak echo - we wciąz na nowo - ponownie
czytanym wierszu.
Ps. twoje informacje, które zawarłaś w edycji
danych(chyba tak to się określa) - jakbym przeczytał o
sobie. - Nie zawsze taki byłem.
Pozdrawiam serdecznie:-))
bardzo dobry pozdrawiam :)
ładna refleksja ..
https://www.youtube.com/watch?v=IMH2WasnZGU
bardzo dobry, nietuzinkowy ....
pozdrawiam.
..niestety nie zawsze ten raj jest dla nas
pozdrowionka
świetny, refleksyjny wiersz...tam za nudno jest:)
pozdrawiam
dobry przekaz ...być tam to cudowne szczęście tak
myślę ....
pozdrawiam serdecznie:-)
Chciałaby dusza do raju :)
Rzadko się nie zgadzam z anna ale tym razem jednak nie
winem dlaczego „tylko chwilę”
chciałaby dusza do Raju ale grzechy jej nie pozwalają
;)
ładny wiersz, pozdrawiam :)
Refleksyjnie, bardzo ładnie.
Dziękuję!Dobrego dnia życzę. Pozdrawiam serdecznie:))
Cha cha cha :).
Tam nie byłoby też sklepów. :)
Dobry wiersz.
Pozdrawiam
ważne by mieć taki EDEN. choćby przez chwilę.
pozdrawiam
wiesz, czytając Twój wiersz do przedostatniej zwrotki
tak właśnie myślałam- jak długo można w tym raju
wytrzymać?