Egipt
Znasz swoją długą historię,
Jak pieśń pisana na piasku.
Wznosisz dumne piramidy,
Nil śpiewa ci kołysankę wiosną.
O wielki, starożytny Egipcie,
Starszy niż ludzki ród i plemiona,
Odcisnąłeś pierwszy ślad
Na tej piaszczystej ziemi.
Faraonowie pragnęli ujarzmić
Twoją siłę swoją dłonią,
Ale byłeś silniejszy od nich,
Mimo że nosili dumnie koronę na skroni.
Myśleli, że mogą cię uwięzić
Jak niewolnika w kajdany,
Ale ty pokazałeś swoją potęgę,
Gdy zesłałeś suszę na lud.
Jeden król panuje tu,
Władca nad całym ludem,
Nikt nie zdejmie mu korony z głowy,
Bo ty jesteś dumny Egipcie.
Autor wiersza Damian Moszek
Komentarze (1)
Wielcy są wszyscy ci, którzy swoimi rękoma wznosili to
wszystko, z czego Egipt słynie. Bez nich niczego by
nie było. Jednak wspomina się o faraonach i ich pysze
wznoszenia budowli ku zazdrości i symboli ich rzekomej
potęgi. Historia pokazuje na swoich kartach, że żaden
reżim długo nie miał miejsca, by w końcu upaść i dać
nową jakość życia, a potem ktoś inny miał ambicje
podbijać narody i tak jak w sinusoidzie, ludzkość
upada i wznosi się cyklicznie. Pozostaje tak jak w
Egipcie dorobek wieków, jako symbol tyranii i śmiercią
okupione bogactwo miast.
Pozdrawiam pięknie ;-)