Egoistycznie...

Jesteś śliczna jak ananasowy ogród...
Porywasz mnie w obłoki strumienia,
Wody życia śmiesznego.
Zadowolisz się płatkiem absurdu,
nawet tego najbardziej żałosnego.
Bo chcesz mnie a ja chce Ciebie.
...
Tylko to się liczy w świecie melancholii
...
Piszesz: Kocham! ale czy to warte?
Wariujesz na samą myśl, że nie.
Bo w takim razie życie jest niewarte,
Bo w takim razie uśmiech jest niepotrzebny,
Bo wówczas nie ma sensu iść na spacer,
Bo wtedy sprowadzasz to do absurdu.
....
Staję się w Tobie niczym.
....
Nie wiem czy kiedykolwiek będę cieniem,
Twego szczęscia i radości,
Możliwe, że skończe przy stoliku pełnym iluzji i marzeń,
Ale nie oznacza to, że nie mogę .
....
Daj mi sens...
Nadaj memu życiu wymiar swawolnego i niebliczalnego absurdu.
O tak na chwilę,
....
A poźniej wychodząc z łożka zapomniesz o mnie a ja o Tobie.
Bo Ty tego chciałaś a ja chciałem Ciebie:)

autor

Simo

Dodano: 2006-03-14 17:43:34

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie