ehh...

Boze... coz ja takiego zrobilam ze tyle musze znosic...
Czy az tyle nagrzeszylam? a moze wcale nie powinnam sie z tym zwracac do Ciebie...
Pewnie ze tak, bo to moja wina wszystko, Ty tylko wspomagac mozesz ale nie zmienisz naszego losu, jesli sami nie chcemy sobie pomoc...
No coz, podobno gdy sie czlowiek wygada to mu lepiej troche... ale ja mam juz dosc!
Ale naprawie wszystko i bedzie dobrze... wierze w to mocno i tak bedzie i juz...
Ale dlaczego co bym nie zrobila nie tak, nawet nieswiadomie, to bliscy mi ludzie mysla ze to specjalnie, zlosliwie...
Ehh... coz tu duzo mowic... takie jest zycie, trzeba isc przed siebie i patrzec na ludzi wokol siebie, bo to wazne... zauwazac drugiego czlowieka i jego problemy... i pomoc czasem chociaz... poczuc ze jest sie potrzebnym, nawet nieznajomym... a zwlaszcza im...
Boze no ale pomoz troszke...

autor

niaza

Napisany: 2006-04-06 Dodano: 2006-04-06 00:16:23

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie