Epitafium dla liści

liście co nagle są zerwane
lecą daleko
a może blisko?

ja wiem... jak trudno się pogodzić
gdy nagle idzie za tęczę 'Miłość'

liść - zawirował westchnął lekko
i jest i nie ma i to piekło
które odczuwa się gdy zniknął

nikt nie wie
kto się nie żegnał z liściem
jak wszystko wtedy staje się mgliste

/dla Ciebie/

Bardzo, bardzo się podoba.

Jutro zamieszczę swoja jesień, ale piszesz podobnie.

Przepiękny. Pozdrawiam serdecznie.

Piękne epitafium

Przepiękny wiersz, zakochałam się w nim......

Romeczko, piękny wiersz, pozdrawiam cieplutko.

Bardzo dziękuję za przeczytanie, cieszy mnie, że
wiersz się podobał. Pozdrawiam serdecznie:-)

Romeczko,zadumałam się nieco...Pięknie to ujęłaś!

opadają liście to zadumy przyjście

Pięknie opisany żywot jesiennych liści z zakończeniem
smutnym jak życie ludzkie, które nagle jest oderwane i
znika w przestworzach Pozdrawiam

Zachwyciłam się Twoim wierszem Romeczko
Pogodnie pozdrawiam życząc pogodnego dnia :)

nie za nas się poczęło
i nie za nas też skończy
to co z ziemi wyrosło
zawsze do niej dołączy...

pozdrawiam pięknie:)

Bardzp piekny wiersz, bardzo dobrze sie czyta. Z
wielka przyjemnoscią poczytałam.

Wspaniałe epitafium o przemijaniu.To chyba
najsmutniejszy świąteczny dzień.Spotykamy się z tymi
których kochaliśmy lecz ich odejście wywarło na nas
taki ból który nad grobem się odtwarza.Pozdrawiam
serdecznie Romko miłego weekendu.