ERMITAŻ NIEBA

Przysiadł na nieboskłonie rysując
Bawi się farbami życia kolorując
Jakby nie zauważał co robi
Nasze on uczucia stawiając na nogi

Złości przykrości kiedy szarości
Zieleń dającą spokój zadowolenie
Biel pokutę serca przemyślenie
Czerwień która pobudza adrenalinę

Gdy wszystkie te kolory mieszając
Odcienie widzimy uczucia też mają
Przechodzące sekundowe zmiany
Paletą nastrojów u nas nazywamy

Tańczy on tak jak te marionetki
Czeka na skończone arcydzieło pana
Chcąc razem popodziwiać tę sztukę
Gdy ją już widzimy coś dziwne przeczucie

Patrząc nagle spostrzegamy kogoś
Zdziwieni ogromnie patrzymy na siebie
Tak jak przedstawione całe życie
Obraz ukrywa detalami tam skrycie

Wtedy spoglądamy na boki swoje
Korytarzy nieskończone labirynty
Pokazują obrazów miliony
Widząc na każdym inny żywot skończony

Castellon, 12.01.2009 "Im myśl jest głębsza, tym bardziej wydaje się dziecinna" Mikołaj Gogol

autor

TOMIPLES

Dodano: 2009-01-12 10:49:52

Ten wiersz przeczytano 859 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie