Ewenement
Wola życia
zachwyca.
Wszystko chce żyć w przyrodzie.
Od święta, co dzień.
Nie bacząc na porę roku,
wysokość obłoków,
porywistość wiatru,
nastrój,
wiek, przeciwności losu.
Bez względu na sposób,
rodzaj, gatunek.
Wszystko chce żyć - jak umie.
Oprócz człowieka,
który ciągle czeka,
że odmieni się los
w lepszego coś.
Niezadowolony od wczoraj do teraz,
bez przerwy - umiera.
autor
DoroteK
Dodano: 2011-06-30 07:49:13
Ten wiersz przeczytano 1303 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
ach Dorotko bardzo fajny wiersz...bdb.
wiersz.Pozdrawiam :)
nikt chyba lepiej by nie napisal, podziwiam mądrość
słowa
Oprócz człowieka,
który ciągle czeka,
że odmieni się los
w lepszego coś.
...jak najbardziej na tak....
Wszystko dobrze przemyślane Dorotko!
mam na myśli wiersz no i to co w wierszu!!
Pozdrawiam cieplutko :))
Obok tego wiersza nie można przejść obojętnie, zapada
w pamięć... Człowiek bez przerwy narzeka na swoje
życie, zamiast docenić to co ma.
Pozdrawiam
Pięknie! Są prawdy do których tak trudno się przyznać!
Pozdrawiam!
Ciekawe rozwazanie o zyciu.Pozdrawiam.
To prawda człowiek tylko by narzekał a nie zauważa
piękna co nas otacza i co mamy, wiersz refleksyjny,
pozdrawiam.
Czasami życie sprawia że widzimy świat bardziej
melancholicznie ciut w innej perspektywie...życie
mhmmm śmierć to towarzyszki które są zawsze koło
siebie...słonko umiesz sprawić że człowiek musi
zatrzymać się czytając taki wiersz...Pozdrawiam
serdecznie:)
Każda istota chce żyć.A długość życia różnych istot
bywa różna.Od kilku chwil do kilkuset lat.
I człowiek w środku przyrody, jako istota najwyższa,
najrozumniejsza i tak jak piszesz-zawsze niezadowolona
z życia.
Fajny wiersz.Pozdrawiam cieplutko!
Niezadowolenie często panoszy się jak zaraza a
przecież ludzie zadowoleni żyją lepiej :)
to prawda, przyroda zawstydza człowieka, tyle w niej
pokory,bardzo mi się podoba:)
To niezaprzeczalny fakt,że ciągle czekamy i na coś
więcej liczymy...bardzo ładny wiersz
Dorotko,pozdrawiam serdecznie...
wiersz dobry refleksyjny...tak to już ludzka to
natura, zamiast cieszyć się tym co mamy, ciągle
narzekamy...pozdrawiam
Słuszne spostrzeżenie jak zwykle :)