Falbanki myśli
Falbanki myśli przysłaniają głębokie
tajemniczo szafirowe morze zapomnienia.
Czy zatopić się w toni?
Czy zmrozić i przejść po lodzie
obojętności
do królestwa gorącego uczucia?
Zawładnąć !
Czy rozgrzeje to kawałek lodu
utkwiony w piersi jesiennej aury zadumy?
Może lepiej poczekać do wiosny?
Siarczysty mróz odpuści
widząc białe kwiaty nadziei
na mroźnej skorupie serca.
Może potoki gorących myśli rozgrzeją
pancerną powłokę ze szkła?
Wiosną łatwiej skowronka głos odnaleźć
Tylko czas !
Czy to wszystko nadejdzie?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.