Fantasmagoria

Tchnęliście cząstkę szczęścia do czeluści duszy
Lecz ostatecznie otrzymałam tylko fantasmagorię
Chciałam zrozumieć wasz wypaczony świat
W zamian otrzymałam bukiet z pogardy i antypatii

Przez cały czas to były jedynie złudzenia
Teraz stoję nad trumną nadziei i ronię gorzką łzę
Nie z rozpaczy ale z żalu do waszej głupoty
Bo wiem że wskrzeszę ją do życia na prywatny użytek

Po pochówku naiwnej nadziei
Stanę się ostatecznym indywiduum
Uzyskam autonomię i zbuduję królestwo
A wstęp do niego tylko dla zasłużonych
Poległych ze mną w walce z demagogią.

autor

lady forgetmenot

Napisany: 2007-02-21 Dodano: 2007-02-22 00:03:57

Ten wiersz przeczytano 376 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie