Filmowa inspiracja

Witam Was kochani i serdecznie pozdrawiam. Dziękuję też pięknie, za miłe i ciepłe w treści komentarze. Proza którą dziś prezentuję, to częściowe streszczenie filmu, który z czystym sumieniem mogę polecić. Ma on też dalsze części, równie piękne, wzruszające i ciekawe. Dla zainteresowanych, podaję link na youtube


https://www.youtube.com/watch?v=e0EHqP84pi4


Był piękny pogodny dzień, kiedy to Aaron wraz Marty podążali na zachód. Wyruszyli z dużego miasta, aby osiedlić się na granicznych terenach Ameryki. Wyprawa wraz z całym dobytkiem była dość męcząca i uciążliwa, a droga piaszczysta i wyboista. Do dyspozycji mieli tylko kryty wóz z końmi, który to raczej komfortowej podróży nie zapewniał. Kiedy właściwie nie byli jeszcze do końca świadomi kresu swojej wędrówki, okazało się, że właśnie znaleźli swoje miejsce na ziemi - tu postanowili wybudować swój dom i wychowywać dzieci. Po pierwszej nocy którą spędzili w namiocie, Aaron zauważył że uciekł im jeden z koni. Nie namyślając się długo, ruszył w pościg w ślad za nim. W między czasie Marty przygotowywała śniadanie i z niecierpliwością oczekiwała męża. Kiedy dostrzegła zbliżającego się na koniu jeźdźca, była pewna że wraca Aaron. Niestety, był to nowo poznany sąsiad, który znalazł jej męża martwego. Kobieta nie mogła uwierzyć w to, co na własne oczy zobaczyła. Śmierć męża, była dla niej prawdziwym ciosem i nie wyobrażała sobie, co teraz sama pocznie. Najlepszym dla niej wyjściem z tej tragicznej sytuacji, a jednocześnie dość radykalnym krokiem, było natychmiastowe zamążpójście. W podobnej sytuacji jak i ona, znalazł się pewien mężczyzna o imieniu Clark - też został wdowcem i to z dziewięcioletnią córeczką Missie. Co prawda ślub można było odłożyć na jakiś czas, ale jedyny ksiądz w tej okolicy który mógł udzielić im ślubu, miał właśnie wyjechać i wrócić dopiero na wiosnę. Biedna Marty, dopiero co pochowała męża, była poniekąd zmuszona wyjść za mąż (dla jej dobra) po raz drugi. Ślub odbył się niemal natychmiastowo, a dzięki temu, miała już dach nad głową. Trudne to były początki zarówno dla niej, jak i teraźniejszego męża i jego córki, która była dość krnąbrną na pozór dziewczynką. Mijały tygodnie a relacje między Marty a Missie, były dość napięte. Któregoś dnia, kiedy to Marty podejrzała przez przypadek że małej podoba się jej różowa sukienka, postanowiła ją przeszyć i podarować dziewczynce. Missie była oczarowana tak wspaniałym prezentem i od tego czasu, relacje między nią a macochą, znacznie poprawiły się. Cdn.

autor

Isia05

Napisany: 2017-06-04 Dodano: 2017-06-04 23:28:08

Ten wiersz przeczytano 1130 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie