Filozofia sarkazm śmierć

W szarej ciszy myśli toną, jak cień na mrocznym lustrze,
Głęboko w duszy ukryte smutku zimne źródło.
Takie życie, takie dni, jak te długie noce bez gwiazd,
Gubią się w mrokach naszych umysłów, z trudem dostrzeżesz świat.

Cyniczna ironia w słowach, jak cień smutku na uśmiechu,
Filozoficzne dywagacje, które odcinają nas od rzeczywistości.
Wokół tłumy gwarzą, a my, jak duchy w tłumie,
Spędzamy życie w samotności, niezrozumieni, niedocenieni.

Depresja i melancholia, towarzysze naszych dni,
Przemyślenia nad sensem istnienia, pytania bez odpowiedzi.
Wciąż szukamy znaczenia w tym mrocznym labiryncie,
Gdzie świat jest pełen cynizmu, a my toniemy w nicości.

Może to sarkazm jest obroną, przed prawdą, która boli,
Że jesteśmy samotni w tej mrocznej rzeczywistości.
Ale filozofia jest naszą deską ratunku, naszym schronieniem,
W tej depresyjno-filozoficzno-sarkastycznej przestrzeni.

Czy znajdziemy wyjście z tego labiryntu, tego mrocznego kręgu?
Czy odnajdziemy sens wśród tych myśli i smutku?
To pytania, które zadajemy sobie, w naszym refleksyjnym tańcu,
Na pograniczu depresji i filozofii, wciąż szukając światła.

autor

Ozzy Perpurl

Napisany: 2023-11-09 Dodano: 2023-11-09 09:25:06

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie