flirt kolejowy

w dalekobieżnym nieznanej relacji
wsiadł do wagonu gdzieś na jakiejś stacji
ledwie skład ruszył rozsiadł się w przedziale
z obcymi ludźmi dzieli się swym żalem

nadmienił skromnie że ma żywot ciężki
żona to zołza a on w sercu miękki
wciąż ma pod górkę świat go nie rozumie
i jego zalet nikt pojąć nie umie

panie w przedziale słuchają go chętnie
przy tym niejednej serce z żalu mięknie
wzdycha kobieta siedząca przy oknie
duma nad losem żal jej go okropnie

sięga po prowiant pana nim częstuje
do niej się przesiadł bardzo dziękuje
kanapka w dłoni lecz już druga ręka
szuka gdzie kończy się u niej sukienka

chleb konsumuje i tak nad tym myśli
jak by tu wygrać o jej względy wyścig
na którejś stacji przedział się opróżnia
zostaje facet no i ta podróżna

nie czas flirtować gdy już rzecz jest jasna
zajął się sprawą nagle wrzasnął basta
spotkała gościa wielka niespodzianka
pani wzwód miała i w woreczku jajka

Argo.

autor

Argo

Napisany: 2020-01-30 Dodano: 2020-05-30 09:39:43

Ten wiersz przeczytano 1413 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie