for you...
w marzeniu które ogrzewało dotyk
noc stroszyła pióra siadając na piersiach
zacząłeś im różowić blade półksiężyce
zrywać twarde maliny z przepełnionych łodyg
kiedyś cię nieśmiało wyśniłam chłopaku
wysyłałeś gołębie z wersami nie wiedząc
czy do mnie dolecą czy wrócą do ciebie
pieśni nieskończone nad pieśniami
bez puent
daj mi rękę kochany
odpłyniemy szukać
tych co nie doleciały
a światło i przyszłość
do życia się zbudzą
jak skrzydła zdziwione
trzepoczące
gdy usta odnajdą gołębia
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2021-06-30 08:03:34
Ten wiersz przeczytano 3144 razy
Oddanych głosów: 88
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Witaj! Wando
Piękne wersy jak całość wiersza.
Bardzo bliski mi wiersz!
"daj mi rękę kochany
odpłyniemy szukać
tych co nie doleciały"
Pozdrowienia dla ciebie!
Dziękuję bardzo za czytanie, uznanie, uwagi i
komentarze, pozdrawiam gorąco wszystkich Państwa :)
BordoBluesie, zgadzam się z Tobą, a jednocześnie ten
właśnie tytuł zawiera tajemnicę i ma dla mnie wartość
szczególną :) więc postanowiłam być ten jeden raz
egoistką :) Pozdrawiam!
Taki wiersz wprowadza czytelnika w stan rozmarzenia.
:)
Metafory... cacko!
Pozdrawiam serdecznie z uznaniem :)
Wiersz jest piękny, delikatny, zmysłowy, smakowicie
napisany i podany. Nie podoba mi się (wybacz
szczerość) tytuł. Taki trochę jak tanie perfumy, ale
to moje subiektywne odczucie.
Pozdrawiam i proszę o wybaczenie. :):)
Piękny wiersz i przekaz, bardzo plastyczny.:)
Pozdrawiam serdecznie.;)
Duchowy erotyk. Znakomity. Pozdrawiam.
Pięknie z lekkim optymizmem, serdeczności dla Ciebie
Wando :)
Ślicznie.
Oby wszystkie golębie z wersami ,bliskość, udało im
sie odnaleźć .Cieplo ,delikatność uczuc,niezwykly
wiersz.Pozdrawiam serdecznie,Wando
Pięknie! :-)
Lotka tak lubi, bardzo :-)
Pozdrawiam :-)
Cudnie piszesz a trzy ostatnie zwrotki można czytać i
czytać
Cudownie przeplatane wersy... tęsknotą owiane, myślami
skrzydlatymi, obdartymi z piór, za listami, które
wierszem pisane zaginęły.
Pozdrawiam cieplutko...
ten wiersz potrafi zawstydzić, jak styranego człowieka
co się zmęczył i śmierdzi, zawstydza bliskość zapachu
perfum pięknej kobiety.
Śliczny z cudnymi metaforami...
Wspaniała poezja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz i metafory.
Pozdrawiam serdecznie, Wando :-)