Fotografia

Siedzę sobie i rozmyślam głośno
„Marzy mi się miłość prawdziwa”
Przyjaciółka, rzucając kocem dość mocno
Mówi: „Obejrzyj sobie Titanica”

Wyszłam z pokoju
Zakładam bezszelestnie nogę na nogę
Chcę dzisiaj tylko świętego spokoju
Biorę do ręki dość zniszczoną książkę

Otwieram, w jej środku zniszczona fotografia
Widać na niej dwie postacie
Nie wiem kim są, dała mi ją babcia
Mówiąc: „Na nic Ci zauroczenia tanie”

Zawsze powtarzała mi jedno:
Jak kochasz to naprawdę
Kochanie nie jest żadną męką
Tylko szczere, jak nie to bardzo marne

Kobiety na zdjęciu chyba nie poznaję
Mężczyzna też nie jest mi znany
Chwila, on jej coś daje
To medalion matki mojej mamy

Teraz wiem, dlaczego tak mówiła
Tą kobietą była ona
Wielką miłość kiedyś przeżyła
Lecz też kiedyś skończyła się ta rola
Bo wielką miłość już utraciła
Nie powtórzę tego – oto moja wola

autor

FUCKtyczna

Napisany: 2008-11-05 Dodano: 2008-11-06 15:47:33

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie