Fotografia
W ramce na ścianie
jesteś
taki poukładany,
od kreski do kreski.
Nawet
uśmiechasz się do mnie.
W odbiciu, tańczy
miłość
oczu twoich niebieskich.
Wiem, tęsknić potrafię.
Kochać,
złotem ślubowałam,
aż do śmierci, mówię
zapatrzona
w starą fotografię.
autor
sylwiam71
Dodano: 2011-01-18 16:02:45
Ten wiersz przeczytano 1349 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Całość to jedność. Bynajmniej ja to tak odbieram. To
przemyślenia samotnej kobiety, o mężu który jest
daleko/zmarł. Obecnie pozostała jej jedynie tęsknota.
Bardzo obrazowy :)
tomektkl...ma chyba racje..."jesteś
taki poukładany,
od kreski do kreski" - swietne...:)
obraz tęsknoty zawsze idealizujemy Bardzo ładna
refleksja:)
kiedy konczy sie tęsknota zaczyna się zwyczajne życie
:)
Fajnie. Bardzo podoba mi się ta fraza o poukładaniu.
Brawo.
podoba mi się,jednak chyba można odpuścić sobie
trzecią zwrotkę+
znalazłam kawałek artystycznego kąska "poukładany od
kreski do kreski" - to jest świetne :)
fotografia nie odda słów ...czynów ...pragnienia
...ale wszystko jest do spełnienia...pozdrawiam
Ładnie zrymowane. Zdjęcia to takie "carpe
diem":))))Pozdrawiam.
Fotografia wzrusza bo na niej oprócz ciała widoczna
jest dusza.
witaj Sylwio71, oczywiście miłość do osoby na zdjęciu
jest łatwiejsza, prostsza jak w rzeczywistości, obie
są piękne.
pozdrawiam serdecznie.
wzruszający, bardzo.. warto miec przy sobie taką
fotografię. pozdrawiam :)
Tęsknić jest łatwiej niż kochać. Wystarczy fotografia!
Pozdrawiam!