...gdy mówisz, że Kochasz...
*'*'*
Bo gdy mówisz że Kochasz
...to trzeba KOCHAĆ...
I radość układać razem nigdy osobno.
Zwariować tak by się nie opamiętać
A potem wspominać to wspólnie
wieczorami.
Odnajdywać zapomniane miejsca by do nich
wracać.
Uczyć się siebie choćby wad
najtrudniejszych
Bo każde poznanie to czas zyskany.
Trzeba dłonie zaplatać co dzień by poczuć
obecność
I powiedzieć że Jestem gdy się przydarzy
samotność
Przychodzić gdy trzeba i wtedy gdy nie
Odchodzić w czas choćby nie w porę
- li tylko po to by zatęsknić jeszcze
mocniej.
Trzeba włosy odgarniać gdy opadły na
oczy
W smutku co jest tylko troską a nie
trudnością.
I trzeba ocierać łzy sobie nawzajem gdy
kapią bezwiednie
I podnieść wzrok Jej Jego znad ziemi na
słońce
Bo wtedy nawet szarości są bardziej
przyjazne
I bliższe Bogu.
Trzeba pamiętać o najzwyklejszych
szczegółach
i zawsze gdy mówisz że Kochasz ...
... zapomnieć o Sobie.
-mart-
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.