Gdy pękło niebo

Śliczny wiersz pisany sercem... +++
Pozdrawiam

mieć taką bratnią duszę
i jeszcze,żeby lubiła Stachurę
pozdrawiam serdecznie:)

Jakże cudownie, zasiąść we dwoje.Prawdziwa miłość z
wiekiem staje się tylko silniejsza .pozdrawiam
serdecznie: )))

Piękny wiersz tęsknotą napisany, miłego dnia:)

:)

Dziękuję Krzemanko za cenną podpowiedź i dokładne
czytanie, wykorzystałam. Pozdrawiam życząc miłego dnia

Wczoraj czytałam i zagłosowałam, bo wiersz mi się
podoba. Nie byłabym jednak sobą, gdybym nie wtrąciła
swoich trzech groszy.
Msz w tych wersach kryje się sprzeczność:
"i tobą karmiła zgłodniałe serce
co teraz gdzieś mi się zagubiło
tamtego lata - gdy pękło niebo"
pisząc np
"i tobą karmiła zgłodniałe serce
które przypadkiem się zagubiło
tamtego lata - gdy pękło niebo"
lub inaczej pozbyć się sprzeczności
"teraz - tamtego lata". Gdyby wiersz był mój
zrezygnowałabym z "w szkarłacie ciszy". Ale to autor
decyduje o tym, co jest dobre dla wiersza. Miłego
dnia.

Zapomniec chyba sie nigdy nie da to tak jak blizna,
ktora na pozostanie na zawsze. Pozdrawiam.

Śliczny wiersz:) pozdrawiam Romuś

ładna tęsknota - pozdrawiam :)

I dobrze odczytałaś AAnanke - tylko wrażliwa i
poetycka dusza:-)

Jeden tylko warunek odczytałam; ta bratnia dusza musi
być poetycka/poczytać wiersze Stachury/:))

Witaj Romeczko. Piękny wiersz tęsknotą pisany.
Pozdrawiam :-)

Jakże wymownie, łącznie z wierszami Stachury i
zgłodniałym sercem...

Dziękuję drodzy goście za przeczytanie, refleksję i
odwiedziny. Mam problem z siecią, w dogodnym momencie,
wrócę do waszych wierszy. Pozdrawiam życząc spokojnej
nocy:-)