Gdy pękło niebo

Z przyjemnością przeczytałem.
Pozdrawiam :-)

Do wszystkiego trzeba dorosnąć,do samotności też,
która uświadamia nam jak bardzo potrzebujemy drugiej
osoby, bliskiego serca. Podoba się, czytałam
kilkakrotnie.Pozdrawiam.

Gdy pękło niebo - dojrzałaś tobie przeznaczonego,
znaczy tak musiało być.

Jest mi niezmiernie miło za tak liczne odwiedziny,
przeczytanie i komentarze. Dziękuję serdecznie...

Vick Thor - jestem pod wrażeniem Twojego komentarza.
Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za dawkę wzruszeń

Przepiękny i z głębią uczuć. Pozdrawiam bardzo
serdecznie.

lepiej niech pęka niebo, niźli miałoby pęknąć serce -
zatem pękajcie mury i pękaj glebo;
Pękają mury
Z inskrypcjami proroków
A na narzędziach śmierci
Odbija się jasny blask słońca

Gdy każdy z nas jest rozdarty
Przez nocne koszmary i sny
Nikt nie założy laurowego wieńca
Gdy cisza zagłusza krzyk

Pomiędzy stalowymi bramami przeznaczenia
Zasiano ziarna czasu
I podlewano je uczynkami
Uczonych i znanych

Wiedza jest niebezpiecznym doradcą
Kiedy wszystko wymyka się spod kontroli
Los całej ludzkości jak widzę
Spoczywa w rękach szaleńców
Chaos będzie moim epitafium
Gdy pełznę wyboistą i zawiłą ścieżką
Jeśli powiedzie się nam, usiądziemy
I zaczniemy się śmiać
Lecz obawiam się, że jutro będę płakał
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał..

...trudno pozszywać niebo kiedy przekwitły jaśminy...

Witaj Rheo.Udany powrót.
Pozdrawiam serdecznie.

Oj,duzo w nim emocji i zalu...
Wzruszajacy...
Dziekuje za wszystkie emocje jakie nam czytelnikom
Romeczko subtelnie serwowalas.
Badz szczesliwa!

wiersz o wyjątkowej głębi uczuć i emocji... piękny.

Piękny, zdecydowanie piękny wiersz :)

Przepiękny wiersz ! nie mam nic więcej do dodania.

Piękny wiersz Romko,wrażliwym i tęsknym sercem pisany
za tym co minęlo a ta bratnia dusza niech ogrzewa
serce :-) Pozdrawiam cię ciepło z uśmiechem:-)

piękny, romantyczny wiersz :))pozdrawiam

też bym chciała z kimś usiąść i poczytać wiersze
Stachury