Gdy spojrzałeś

Najgorzej, że na mnie spojrzałeś...

Dotąd mogłam ukrywać się nawet przed sobą
i było mi dobrze
Ludzie krzyczeli, a ja z nimi,
Szydzili- ja z nimi,
Nawet gdy poniewierali,
nie pozostałam gorsza
Ale gdy spojrzałeś,
mogłam już tylko zapłakać
Dopiero wtedy zobaczyłam
jak dobrze mnie znasz
i jak bardzo rozumiesz pokręconą duszę
Dopiero odkryłam jaka jestem brudna
i jak mało Cię kocham
Spojrzałeś i wszystko zamarło...

Zapiał kogut, który obudził nowy dzień życia...
Zrozumiałam...
- Kochałeś i tak

Aż dotąd czuję Twój wzrok...

Dziękuję...

autor

kingula:)

Dodano: 2008-02-12 09:58:17

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie