A gdyby tak
a gdyby tak...
piękno pomnożyć przez tysiąc
wzrokiem jednej osobie oddać wynik
i dech ukrócić by tylko niemym
stał się dyszkantem lub obłędem
nad którym nie chce się zapanować
poruszając ciało jak listki drżącej
osiki
z byle powiewu wpadające w wibracje
i gdyby tak z suchej trawy pożaru
rodziło mnie twoje imię to i tak
nie szukałabym ochłody czy ratunku
świadomie chcąc płonąć jak płonę
autor
Grusana
Dodano: 2023-07-25 11:55:28
Ten wiersz przeczytano 1098 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Piękne to rozmarzenie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Miło jest rozbudzać w sobie wyobraźnię i marzyć.
Miłość doskonale temu sprzyja i sama w sobie jest
rozmarzeniem.
Pozdrawiam
Marek
Pięknie, Grusano :)
Rozmarzone miłosne szaleństwo :)))
Z wielkim podobaniem - wiadomo :)
Pozdrawiam ciepło.
Bartek.
Pożaru w sercach nie wolno nam gasić, w
przeciwieństwie do tych w naturze.
Pozdrawiam :)
Mariat, @Krystek- serdecznie dziękuję i pozdrawiam.
Urocze rozmarzenie. Gorące wyznanie miłości.
Pozdrawiam serdecznie:0
oj gorąco, bardziej niż pod słońcem.