Gdybym

Gdybym tak mógł sprawić by żyło się lepiej
Tobie tak samotnej w ukochanym mieście
Byś na pustym peronie nie czekała na pociąg
Który bez nadziei powiezie cię dokądś
Po szynach tak krętych jak koleje losu
Bez najmniejszej pewności czy nie zboczy on z toru
Chociaż cel wyznaczony jasno i rzeczowo
Czy na pewno osiągnie stacje docelową?

Gdybym tak mógł sprawić byś była szczęśliwa
Ty taka samotna w ukochanym mieście
Miała tam swój własny mały skrawek nieba
Nie musiała prosić o kawałek chleba
Z optymistki spojrzeniem życia chwile chwytała
Idąc ciągle pod prąd się nie poddawała

Gdybym tak mógł sprawić byś była na zawsze
Ty taka samotna w ukochanym mieście
Taka samą nie zmienną i szczerą osobą
Nie idąca za nową otoczenia w ciąż modą
Nie udającą kogoś kim naprawdę nie jesteś
Tak zwyczajnie na świecie była tylko sobą

Gdybym tak mógł sprawić byś była
Ty taka samotna w ukochanym mieście
Choć przyjaciół tak wielu walczysz w pojedynkę
Z przeszkodami losu na pochyłej drodze
Gdzie ciągle pod górę prowadzi cię życie
Znalazła się kiedyś na wysokim jej szczycie

Gdybym tak mógł sprawić by nadzieja nie zgasła
Tobie tak samotnej w ukochanym mieście
Wzeszło w końcu słońce na błękicie nieba
I nie zachodziło aż po kres istnienia
Gdybym tak mógł sprawić chwili bym nie czekał

autor

titelitury

Napisany: 2016-03-03 Dodano: 2016-03-03 20:44:13

Ten wiersz przeczytano 697 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie