Gdybyś umiał czytać mi w myślach
Gdybyś umiał czytać mi w myślach
Wiedziałbyś jak wielkim uczuciem Cię
darzę
Ale wtedy nie mówiłabym tego na głos
Zrozumiałbyś, że nie kłamię
Wyznając Ci mą miłość
Każdą moją myśl
Miałbyś podaną na tacy
Nic nie mogłabym ukryć
Zero tajemnic i prywatności
Ale nie umiesz czytać
Może to i lepiej
Mogę ukryć przed Tobą
Złe i czarne myśli
Nie będziesz się martwił
Dobre natomiast sama Ci powiem
autor
Izabela M
Dodano: 2009-06-25 14:43:44
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
ach szanowna Izabelo... popełniasz zasadniczy błąd i
to nie tylko poetycki, ale także życiowy; bo świat
intelektu (rozumu, myśli) jest zupełnie różny od
świata emocji (uczuć); obawiam się, że te światy są
nieprzetłumaczalne, a mają ze sobą niewiele wspólnego;
przecież kiedy mówię "kocham" wcale nie muszę tego
czuć, czyż nie? pozdrawiam:)
piękne,pełne szczerości i właśnie
romantyzmu...pozdrawiam serdecznie