Gdzie początek skoro jest koniec

Ujrzałem Cię w drzwiach
jakże ja o tym marzyłem
oczy Twoje śmiały się
myślałem ,że do mnie
lecz reszta chłodem zionęła
i drwiła z moich uczuć

co noc śnię teraz moją wędrówkę
po tafli z lodu bez widoku dna
w dotyku jak szkło

boję się stąpać
wszystko takie kruche
jak życie co motyl
dla siebie posiada

lecz co sen staram się
dojść do wyspy Twojej
by swoją obecnością
ogrzać Cię całą i móc usłyszeć
ciepły śmiech Twego serca

a wtedy opada mgła
i słyszę pytania
czy miłość to nienawiść…?
czy jutro to dziś tyle ,że jutro…?
Gdzie początek skoro jest koniec

autor

Artur70

Dodano: 2009-10-23 23:04:16

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie