Głupiec i mędzrzec

Tylko głupiec ślepo kocha,
Tylko mędrzec wie jak żyć.
Głupiec siebie żywcem spali,
Bez miłości kończąc byt.
Mędzrzec nie popatrzy wstecz,
Gdy mu serce złamie ktoś.
Weźmie klej i je naprawi,
Proch przeszłości rzuci w kosz.
Głupiec sztylet swój naostrzy,
lecz truciznę wpierw wypije,
Sznur zarzuci na swą szyję,
Krwią na kartce nabazgroli
do kochanki swej wyznanie.
Umrze święcie przekonany opowadze swojej sprawy.
(Pragnął by list odczytała,
Ona tylko go wyśmiała)
W zapomnieniu, zaślepieniu
Zniszczy duszy części wszystkie,
By dać zadość swojej "śmierci romantycznej"

szkoda że jstem głupcem....

autor

Vitamine***

Dodano: 2006-12-11 17:36:10

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie