Gniazdo

Jest to wiersz o spustoszonym gnieżdzie.

Gdy wyfrunęły z domu dzieci
tak cicho wszędzie, czas wolno leci.
pozostały same wspomnienia
i duma z obowiązku spełnienia.

Pozostali tylko nasi mali przyjaciele
puszek i Misiek dają uciechy tak wiele
chodzą za nami wszędzie
jakby się bali, że i nas nie będzie.

Jak chcecie żyć z nami w zgodzie
bądźcie grzeczni, nie kopcie w ogrodzie.
nie biegajcie za piłką po grzędzie
bo zniszczycie kwiaty, które są wszędzie.

A gdy przychodzi wieczorna pora,
pędzą do domu prosto z dwora,
zazdrośni o siebie nie wiem czemu
ukradkiem kradną jadło jeden drugiemu.

Trafi nam dochować was do starości
za to pilnujcie nam naszych włości,
ot zwykłe dwa małe kundelki
a takie wierne i miłe bąbelki

autor

Ilena

Napisany: 2008-11-14 Dodano: 2008-11-14 04:20:17

Ten wiersz przeczytano 983 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie