GNIEW
Ziemia drży pod stopami
Słońce lodem pluje
Jeszcze chwila i słowami
Serce twe zakłuję
Nawet nie drgnie mi powieka
Nie zabłyszczy łza litości
Przecież tylko na to czekasz
By wybuchnął wulkan złości
Człowiek może być potworem
Zwierzę mu nie dorówna
Wszak to wszystko chore
Zalatuje smród od...wna
Komentarze (13)
mocno i dużą siłą ukazujesz swój gniew, nad którym
próbujesz panować, ale może lepiej by... wybuchnął
wulkan złości...będzie lżej...
bardzo dobitny,mocny w swej wymowie wiersz,zawiera
duzo prawdy- a oze by tak zyc wedlug zasady :
"Denerwowac Sie To Karac Swoje Cialo Za Glupote
Innych.. " nie duszac jednak zlosci w sobie lecz
umieszczajac ja na "bej´u" ;))
Bardzo ekspresyjnie ukazałaś gniew i moze z tego
wszystkiego rytm siadł zwłaszcza w ostatniej zwrotce.
Zmienjiłabym na" Człowiek może być potworem// Zwierzę
jemu nie dorówna// Wszato to wszystko takie chore//
Zalatuje smród od ...wna
czasem trzeba pozwolić by gniew się wylał...byle nie
przekroczyć granicy...wiersz mocny,przemawia do mnie
..zalatuje smród od ..rymu w ostatnim wersie, ale
tytuł wiersza ten fakt usprawiedliwia, dobrze
zrymowałaś.
Wiersz ciekawy, nieźle zrymowamy, gratyluję pomysłu.
Gniew rośnie, wybucha i łagodnieje. Podobają mi się
dwie pierwsze strofy, trzecia gubi rytm i coś z piękna
:)
Sama prawda. A gniew wyzwala w nas różne emocje i
słowa, i postępowanie... Czasem trudno nad nim
zapanować, zwłaszcza gdy oburzenie jest słuszne.
tak, powiało grozą i pobudza do refleksji -
zdecydowanie na tak
Gniew.. zły doradca, lecz nieunikniony wplata się
wraz emocjami do naszego życia.. rodzi bezsilność.
Wiersz rytmiczny, chociaż wrogim słowem pisany...
ładny.
Człowiek mimo wszystko powinien byc człowiekiem.,
Oj... Powiało grozą, powiało... Bardzo mi się podoba
+++
Człowiek może być potworem..ba.. Na tak