Gonię cię
wiary linią prostą
nie doganiam
przecież
równoległą prostą wiedzy
znakomitej
jesteś
nieskończoność
tobie bliska
ja zaś w wieczność
wierzę
zatem
czy uda się
nam spotkać
odmawiam pacierze
autor
Mms
Dodano: 2016-04-09 23:06:57
Ten wiersz przeczytano 1810 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
Witam Plusz i Mirabella - dziękuję za refleksję pod
wierszem:)
wymowny przekaz Malgosiu - wiara ponoc czyni cuda
przytulam
geometria samotności
w tych mini strofach gości...
+ Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Limuze, stęskniłam już się nieco- pozdrawiam
zatem cieplutko:)
Refleksyjny i smutny , ale nadzieja zawsze jest
Dziękuję mariat za refleksję pod moim
wierszem.Pozdrawiam serdecznie
Witaj elka -miła mi Twoja obecność :)
Dobry wiersz, refleksyjny
pozdrawiam
Dzięki bodzia - miło,że wpadłaś:)
Przetkana wiara z niepewnością
tkwi w strofach wiersza
wyczuwa się chęć i bojaźń
Chciałoby się rzec - uwierz na sto procent
a wszystko okaże się takie proste
jak poranna kromka chleba
ciekawa refleksja zatrzymuje.... pozdrawiam i dziękuje
za odwiedziny
Dziękuję yamCito za wizytę i pozdrawiam serdecznie
.....i sinusoidą życia,,,/napisałem dawno na beju/
Dziękuję kaczorku, Ewo i Niezapominajko za ciepłe
przyjęcie wiersza.:)
Zatrzymujesz swoim wierszem :) Bardzo mi się spodobał.
Pozdrawiam :)