Gonię cię
wiary linią prostą
nie doganiam
przecież
równoległą prostą wiedzy
znakomitej
jesteś
nieskończoność
tobie bliska
ja zaś w wieczność
wierzę
zatem
czy uda się
nam spotkać
odmawiam pacierze
autor
Mms
Dodano: 2016-04-09 23:06:57
Ten wiersz przeczytano 1823 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
Linie. Punkt przecięcia.
Czasem niezniszczalne.
Życie płata figle
Spotkanie - za późno.
Takie to banalne,
gdy czekasz na próżno.
Bo tak by pięknie było,
gdyby się udało
spotkać w ogóle -
lecz się nie spotkało.
I żal tylko odkryty, że ktoś...
z kimś, nam przeznaczonym.
Bo linie nie przeciętne - nigdy.
Bardzo udany wiersz
Ładnie, refleksyjnie Mms.
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam serdecznie:))
Ładna refleksja.
Zawsze mam problem z interpunkcją w swoich wierszach.
Widzę, że Twój pomysł to nie stosować jej w ogóle.
Czasem też tak robię, a potem jednak wstawiam
przecinki.
Pozdrawiam
głęboko i filozoficznie - takie wiersze lubię.
Witam Shizuma,demona,Angel,najdusia,
Jastrzą, Wirginia, dziękuję za przreczytanie i
komentarze
jest nadzieja, że tak,,,pozdrawiam :)
Masz dużą wrażliwość. Lubie czytać Twoje wiersze.
Życiowa matematyka?
Wieczność z pewnością gdzieś istnieje :) Pozdrawiam +
Miejmy nadzieje, ze kieyds, gdzies dojdzie do
spotkania. Serdecznosci.
Mówią, że przeciwieństwa się przyciągają.