Gorzków - gniazdo moje „fragment”
Ciałopalne kształty płyną w letnim wietrze
Podążam za wzrokiem w obejściu
bezpiecznym
Ciało stoi jeszcze a dusza już śpiewa
Kraino odwieczna poryw szkwał rozwiewa.
Gdzie pól nieprzebranych Żółkiewka
płynąca
Świątynia góruje nad zbożem wschodzącym
Gdzie upał zawisnął w nim serce goreje
Wzburzając ukryte odwieczne pragnienie.
A jeszcze niedawno nieświadom ich byłem
Umysł nie przyjmuje zaklęte te chwile
Dusza moja milczy palcem tknę litery
Na dwóch epitafiach zatartych acz
szczerych.
Gdzie gmachu świątyni podpory stalowe
I wieża co formą krew mąci mi w głowie
I brama wjazdowa dzwonami usłana
Tak mógłbym tam krzyżem leżeć aż do rana.
Kraino ojczysta majątku mój drogi
Gdzie spojrzę historią zasłane są drogi
Przodków moich duchy zboże rozsiewają
Tu szyszki chmielowe do nieba sięgają.
Archanioł ochrania nieprzebrane łany
Tuman słów zasłania rozdrapane rany
Tu serce zostawię wiek płomienie gasi
Tu iskrę ostatnią polny kamień zgasi.
Komentarze (42)
Dołączam do czytelników zachwyconych Twoim świetnie
napisanym wierszem.
Miłość do rodzinnego Gorzkowa, piękno tego miejsca i
Twój talent - wszystko to zawiera ten godny pochwały
utwór.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wytwornie napisany 12-zgłoskowiec. Uwielbiam takie
długie wersy. Zabrzmiało Mickiewiczem (Liwo ojczyzno
moja), acz tamten fragment to 13-zgloskowiec.
POEZJA! Za Januszkiem i innymi czytelnikami
zachwyconymi Twoimi wersami, proszę o całość!
Klaniam się nisko Robercie. :)
Pieknie to ująłeś.
Wiersz potrafi poruszyć czytelnika.
Pozdrawiam Robercie.
Marek
Wzruszające przywiązanie do ziemi rodzinnej. Podziwiam
strofy
Przepiękna refleksja...
Pozdrawiam serdecznie
Robercie jestem pod wrażeniem opisu Twojego gniazdka
na ziemi.
Pozdrawiam serdecznie
Wiele pięknego uczucia,
do rodzinnego miasta.
Wspaniały, ujmujący wiersz.
Serdecznie pozdrawiam.:)
resztę poproszę
Witaj
Za Moniką (Jazkółką), dodam jak Maria(t)... z
przyjemnością poczytałbym całość.
:)))
Pozdrawiam Robercie
Chciałabym całość widzieć, bo skoro to jest tylko
fragment, to musi być gdzieś całość, a to wielka
przyjemność czytać dzisiejszych
mickiewiczowskich naśladowców.
Obrazki dostępne dla wszystkich, widzą nieliczni, Ty
tak i choć odległe, pokazałeś nam ładnie.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Z sentymentem i wdzięcznością piszesz o swojej małej
Ojczyźnie.
Bardzo na tak - pozdrawiam :)
Zacna praca!
:-)
Witaj,
jak wielu pisze - wzruszający patriotyzm lokalny...
Refleksje dopracowane na miano oryginalnych./+/
Pozdrawiam.
Piękny, wzruszający, patriotyczny wiersz, pozdrawiam
serdecznie.