Gość

W małej wiejskiej izbie
Dziś zagościł smutek.
Skulił się na przyzbie
Na parę minutek.

Drzwi mu starowinka
Otworzyła z klucza,
Bo na stare lata
Samotność dokucza.

Teraz będą sobie
Opowiadać dzieje
Swojego żywota,
A gdy kur zapieje

Staruszka mu odrzwia
Otworzy na drogę
I odprawi z darem
Mizerną niebogę.

A na pożegnanie
Krótkie słowo rzuci,
By smutek wieczorem
Do chaty powrócił.

autor

Ramia

Napisany: 2005-10-22 Dodano: 2005-10-22 23:12:29

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie