GOŚCIE

goście
w białych bluzkach
słów
uniformach treści
wyprasowanej
na kant


goście miejsc
sytuacji
w wykrochmalonych kołnierzykach
wzruszeń
w garniturach uczuć
przygotowanych
na tą specjalną okazję


męczą się w tych niewygodnych pozycjach
zawsze i wszędzie
jak nie u siebie
jak w gościach
kontrolują czas wizyt
szybko odnajdują wyjście
awaryjne
ewakuacyjne
jakiekolwiek
ukryte
i natrętne
jak zielony neon w ciemnościach
mucha lepiąca się do oczu myśli


noszą klamki w kieszeniach
otwierają nimi drzwi
bo nie każde same się otwierają
i nie każde chcą…


goście parkowych alejek
goście piękna natury
goście w ramionach, w dłoniach
we własnych pokojach
tak rzadko nie są gośćmi
że nie wiedzą jak to jest
nie potrafią gwizdać na ulicy
krzyczeć z miłości na moście
gnać na rowerze z rozpostartymi rękami
wchodzą w kolejne ciasne formy zachowań
wieszają na krawatach swobodę wyrażenia
defilują w kostiumach samych siebie
które są tylko kostiumami
nawet gdy pięknymi
to takim pięknem
jakie posiadają sztuczne kwiaty
i naturalne futra (wyrywające się

niewidzialnymi gestami
krzyczące milczeniem
na ciałach modelek)


goście życia
jak kwiaciarni
w której od czasu do czasu coś kupią
na jakąś specjalną bezpłciową
wymagającą od nich okazję
rzadko dla siebie
nigdy
po prostu
dla siebie
goście radości spontaniczności


goście miłości


goście niedzielni


goście samych siebie


właściciele masek
i milionów klamek, dzięki którym przechodzą
przez różne miejsca
nigdzie nie zamieszkując
tylko czasami, niespodziewanie rozglądają się…

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2007-08-15 19:05:57

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie