Grafitowe szale

po nieba skłonie płyniecie
groźne i ciężkie a ciche
rozciągacie się jak tylko okiem sięgnąć
nie obejmą was moje rozpostarte ramiona
ani Aniołów skrzydła
chmury
wy grzywy koni w galopie
wy grafitowe szale nieskończone
odgrodziłyście jasność nieba od szarości ziemi
już nie przedostaną się z niego żadne dla mnie znaki
chmury
boję się was ale i podziwiam
wy dumne pawie i gładkie muśliny
dokąd tak pędzicie

ale cóż widzą oczy moje
chmury wy płaczecie
usta otwieram by nabrać tych łez
utonąć w nich i zostać w tym zachwycie

autor

aanka

Napisany: 2009-04-20 Dodano: 2009-04-21 11:39:44

Ten wiersz przeczytano 1139 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie