grosik na szczęście

zbieram drobne powrzucane ku pamięci
złotym rybkom bardzo dawno zaszkodziły
nie wiadomo czy ktoś znalazł choć łut szczęścia
albo miłość z której można czerpać siły

dzisiaj nawet nie pamiętam tamtej twarzy
słów szeptanych gwiezdnych nocy jakieś były
podświadomie nie wspominam nie chcę marzyć
wymodliłam aby więcej nie wróciły

i znów smutno nikt już nawet nie pochwali
pocieszenia wrogie geny nie przyjmują
i być może uruchomię minimalizm
ktoś na pewno rzucił na mnie jakiś urok

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2016-06-10 Dodano: 2016-06-10 21:05:56

Ten wiersz przeczytano 2488 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie