7 grzechów człowieczeństwa

Człowiek... ...istota walcząca, skłonna do wszystkiego, w imię swoich pragnień..

Daremne trudy, walka o szczęście..
Wtopieni w lament zabitych serc..
Upadły szakal skąpany w butelce
Sumienie sprzedał, przywitał śmierć.

Obrazy świata, co tonie w złocie,
Oczy zranione mocą ich barw.
Zabij ich, sprzedaj, a zyskasz krocie,
Pełzaj wśród ścieków i larw..

Obłokiem śmierci przesiąkł na wylot,
Wypełnił świadomość poczuciem szczęścia.
Mózg spenetrował mu kanabinol,
Choć czuje radość, to go uśmierca.

Szczyt jest wysoki, przy sercu serce,
Dałeś nadzieję, choć w okół marność.
Na samej górze puściłeś rękę
Bo tyle znaczy ludzka lojalność..

Czyny twe brudne, lecz pamięć zawodzi,
Innym tyś wskazał bramy do piekła.
W zawiści nigdy nie znajdziesz drogi
Która ci będzie przyjazna i lekka..

Sam nie mam wiele, tyle wystarczy,
Dla ciebie więcej, nie znaczy nic.
Tyle masz dzisiaj ile wywalczysz,
Więc waruj, szarp, kąsaj, gryź..

Nauczycielu, gdzie mam podążać?
W którym kierunku, wskaż na me błędy.
Sam ich nie czynisz, los twój przeklęty
Prosta do piekieł, nieważne którędy..

autor

Trust

Napisany: 2009-05-09 Dodano: 2009-05-27 16:55:48

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie