Grzeszę

Nieociosana nienawiść
nieustannie rozbrzmiewa na mioch wargach,
znów otwieram je w pełni świadoma
by ponownie okrutnie zranić...

żałuję, paradoks gorzki,
bo słowa świętokradcze niczym wichura
targają mną coraz gwałtowniej,
nie powstrzymam już dłużej
tak silnego powiewu...

najlepsza byłaby dla mnie śmierć,
twarz niewzruszona, łagodny uśmiech
i nienawiść już martwa na moich ustach...

autor

Red Rose

Napisany: 2005-03-11 Dodano: 2005-03-22 16:35:07

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie