Grzeszę......
Potargane skrzydła
mojej wyobraźni
nie potrafią jeszcze
nieść myśli nabrzmiałej
Często w locie gubią
odpowiednie słowa
czasem w głowie jest
po prostu słów za mało...
Lecz coś każe wciąż od nowa
grzeszyć wierszem
Błądzić ścieżką między
sercem a myślami
Pióro rzeźbi
w niezmierzonej tafli czasu
zapisując białe kartki
emocjami..................
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2008-01-06 16:06:33
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Idea niezla i dla wszystkich tutaj chyba zrozumiala,
ale unikalbym zammierzonych/niezamierzonych rytmow
(myslami/emocjami) i nadmiernej poetyzacji, a poza tym
obcych w sumie slow zamiast polskich
(emocjami=uczuciami). W sumie niezla proba.
grzeszyć poezją...? ciekawe grzechy masz..
...Pióro rzeźbi ...myśli ulotne...w piękne słowa
pisane....
ten wiersz jest o pasji pisania, wenie tworzenia,
potrzebie wewnętrznej przelania na papier
najskrytszych emocji...i tylko czasem brakuje
odpowiednich słów... Tobie ich nie zabrakło skoro
przekazałaś tyle treści...
I to jest cała tajemnica pisania, coś popycha, coś
dyktuje i męczy wnętrze aż się rozładujesz. Grzesz
dalej.
/Pióro rzeźbi
w niezmierzonej tafli czasu
zapisując białe kartki
emocjami................../ W piekle będzie wesoło - a
nas sporo, sami znajomi ;) A poważnie Masz rację - te
emocje jakoś trudno...
Grzesz,grzesz dalej, byleby Twoje grzechy tylko takie
były...
Jeśli pisanie wierszy jest grzechem to będzie nas w
piekle spora gromadka.
Tak to jest z nami co myśli na papierze zostawiamy i
gdy przyjdzie czas że odejdziemy one na wieki zostaną
,read with pleasure.