gwiazdkowe przebudzenia
pościel kiełkuje snem
zasianym w miękkich oddechach
Bóg już narodzony
wkołysał się w świtanie wiersza
na gałązce dzwonki nucą
cicho coraz ciszej
czas przystanął zasłuchany
echo stroi smyczek
unosi nas pod jemiołę
pojednane ciepłym drgnieniem
białe płatki
przełamaniem zespolone w jeden
autor
amnezja
Dodano: 2013-12-06 11:35:07
Ten wiersz przeczytano 3297 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
nastrojowo, świątecznie, ciepło i romantycznie:)
pięknie, subtelnie, pozdrawiam:)
bardzo ciepły subtelny niebanalny ...
pozdrawiam i uśmiech w prezencie zostawiam:-))))
Bardzo dobry wiersz. Najbardziej spodobało mi
się:"wkołysał się w świtanie wiersza","echo stroi
smyczek","białe płatki
przełamaniem zespolone w jeden". Pozdrawiam.:)
Nastrojowo i przytulnie. Serdecznie pozdrawiam
*rozwinięcie
Zdecydowanie najlepsza pierwsza strofa. To ona
wprowadza najwięcej ciepła, po którym powinnno
nastąpić rozwinięce refleksji. Nie jest źle a może być
lepiej. Pozdrawiam.
Urzekająca ta pościel kiełkująca snem, już tylko dla
niego warto było wejść, ale reszta też urokliwa
łącznie z symboliką przełamania w całość:)))
pięknie jak zawsze pozdrawiam
Pieknie, lubie do Ciebie wpasc:)
Pozdrawiam:)
nie lubię jemioły,nigdy do domu nie wpuszczam
pasożytów:))Co do wiersza uwag nie mam i jest ok:)))na
plus:)
Soczyste, ciepłe i pełne miodowego wdzięku.
Bardzo ładnie, nastrojowo ...
W tytule dopisz 'b'