Hałasy saprofitów
Zerdzewiała miłość braci i sióstr
Nie-korzenie rosną od kolan,
Tu, gdzie miłość diabłów do mitów
W piekle hałasy saprofitów,
Łąki w roztocza, zamiast polan.
Ucichło wszystko tu, by runąć!
Spowite mgłą zniszczenia świata,
Kurz unosi, więc miłość lata,
By śmiejąc się znów, w twarz nam
splunąć.
Wyklute pisklę czarną ma sierść,
Osiem ramion sięga ludzkości,
Anioł zbitych szyb niesie wieść,
Pył magiczny w ostateczności.
Cisza nastała, bo ją chcecie,
Biblijny potop zalał licho,
Sami, więc razem, na planecie,
Kocham cię nie głośno, nie cicho.
autor
adamjuby
Dodano: 2009-12-28 12:40:40
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
fakt, dzieki, literowek nie widzialem
Popraw literówki, domyślam się, że "pisklę", "unosi"
"magiczny", ale "rozocza" nie wiem.
SAPROFITY
roztocza - cudzożywne organizmy niezwierzęce, które
odżywiają się martwą materią organiczną, rozkładając
szczątki roślinne i zwierzęce. Do s. należą m.in.
bakterie fermentacyjne i gnilne, grzyby tj. pleśniak,
pędzlak, drożdże, grzyby, kapeluszowe. Z działalnością
saprofitów związane są 2 ważne procesy: biologiczne
samooczyszczanie wód i tworzenie próchnicy.
>+