Historia pewnej znajomosci

Pojawił sie nagle, był wyśniony , piękny, wielki
Spadł prosto z nieba na malowane wówczas serce
Przyjełam go tak spontanicznie
Co mógł mi taki aniolek złoty?

Pięknie mnie bawił, ślicznie czarował duszyczkę moją
Chwalił me cialo, mą urodę
Oddany był w zupełności, starczal mi wteszcie
Ciała nasze się godziły, słowa i myśli pokrywały

Rozpalił mnie tak, że nie wiedziałam kiedy mówić, kiedy śnić
Aż wreszcie mój Romeo stracił swe uczucia
Wypalił sie w nim zapał i marne uczucie
Rozkochaną w sobie mnie zostawił
Rób co chesz, zapewne mamił

Tak trafiona poderżnieta, trwałam w bólu
Całe swieta moje przepłakałam
Aż nareszcie zrozumiałam, że nie Jego właściwie chciałam

autor

hipiska

Dodano: 2004-09-22 23:57:12

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie