Historia z przedmieścia 2

Dla przyjaciół, rodziny i innych a przede wszystkim dla wrogów...

Patrzę na was z góry
i zastanawiam się
dlaczego tak za mną rozpaczacie...

Nie wierzyliście we mnie
Myśleliście, że nie umiem podjąć decyzji
Kazaliście mi ciągle przyśpieszać

A teraz,
Kiedy w końcu się zdecydowałam
Nie godzicie się z moim wyborem

Ciągle pytacie się patrząc w niebo
"Dlaczego to zrobiła? Dlaczego?"
Odpowiedziałabym wam
lecz brak mi już słów

Kiedyś was odwiedzę
lecz pewnie usłyszę
krzyk:
"DUCH!"

Nie, ja jestem duszą, nie duchem
Zawieszona pomiędzy niebem
a
ziemią

Oglądam wszystkie wasze kłamstwa
i
łzy

I nie chcę wracać do was bo chociaż raz

wiem
Kim tak naprawdę jestem......

Tym którym zabrakło czasu na spełnienie swoich marzeń...

autor

Green Lonely

Napisany: 2006-08-31 Dodano: 2006-09-05 16:34:59

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie