hm...
Masz czasem pustki poczucie marności
istnienia
Żadnej nowości planów życia spełnienia
czegoś w sercu brak-umysł wciąż zaprząta
wyimaginowane wartości dążenie do końca
spostrzeż świat cały innym spojrzeniem
kontempluj myślą rozwianych myśleniem
nie ugasisz wodą ognia żaru spełnienia
kochaj kochaj kochaj swoje marzenia
autor
nicol
Dodano: 2007-05-26 23:51:19
Ten wiersz przeczytano 840 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Miałam bardzo często pustki poczucia marności
istnienia... teraz inaczej spoglądam na życie,
chociaż wiele lat musiałam czekać by świat
był widziany w kolorach... masz rację ciągle
kochałam swoje marzenia.