W Holak

wiersz gwarowy

W Holak

Tobie ino Wielki Boze
dziękujemy za to,
ze nos kormis,tym coś stworzył
od wiesny po lato...
I bez jesień ciepłom,złotom,
i bez całom zime,
za te Hole pełne kwiotków,
za te cudne kwile.
Bo jak wyńdem tam wysoko,
ka sie Hole złocom,
wtej tyz widzem coś Ty stworzył
Swojom wielkom mocom.
A jak słonko choć bez kwile
zaświeci na skole,
wtej tyz widzem,
kielo skarbów majom nase Hole...
I kilimów kieluskowyk,
i zielonyk płaśni,
a pomiędzy syćkie trowki
aniołowie praśli
żabik ocek i prymulek
a po skałak kwiotków siwyk.
Teloś syćko piyknie zdajoł
coby cłek tu był scęśliwy...
Tak miarkujem,śtuderujem,
Miłyz Mocny Boze,
cemu dzisiok,choć kwiotuska
nik stworzyć ni moze.
A jak przydem na jesieni,
Mój Kochany Boze,
patrzem jakoś świat odmieniył,
bo Ty syćko mozes...
Tam ka rosły se na wiesne
po krzokak kwiotuski,
teroz zbiyrom se do gymby
słodziućkie borówki.
I cyrwone jak miód słodkie,
i duze maliny,
teloś tego poozkładoł
jak na nomowiny.
Syćko złoci sie i brązi
listkami z bucyny...
Jakoz piyknie było w raju,
kie u nos tak piyknie...
cysto woda ze źródełka
do gębusi cieknie...
Jaz sie nie fce z tela rusać,
Miłyz Mocny Boze,
cemu cłowiek być scęśliwym
ino kwilke moze?
Bo przekwitnie jak te kwiotki,
co suche w jesieni,
choć som suche,ale piykne,
i nos tyz tak zmienis....

autor

skorusa

Dodano: 2009-06-20 11:54:15

Ten wiersz przeczytano 2048 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie