W hołdzie Marcinowi Pawłowskiemu

Marcinowi Pawłowskiemu

Twój głos potężny niósł wieści na fali
Czasem radość, sensację, czasem smutek taił
Dziś samotny fotel, bez Ciebie wizja pusta
Już żadna wiadomość, nie przejdzie przez Twe usta

Marcinie! Jesteś wielki, bo zostałeś sobą
Walcząc z białą śmiercią, podstępną chorobą
I... wygrałeś , gdyż walczyłeś do końca -
teraz żyjesz w nas i w promieniach słońca

Twoje komentarze jak echo popłyną
Wstrząsną nami, światem i nigdy nie miną
Pozostaną w nas, jakżeś o tym marzył

Boże! Czy w twym domu nie ma dziennikarzy,
że była już teraz tak pilna potrzeba
By zabrać nam Marcina do siebie, do nieba?