[I blask złoty w oczach się jej...

I blask złoty w oczach się jej odbijał
I krople wielkie po policzkach płynęły
A ona uśmiechem witała dzień nowy

Drzew szum i ptaków śpiew za nią
Gdzie miłość była szyderstwem
Kłamstwem okrutnym nicości posmakiem

Głowy nie odwracając oczu nie zamykając
Kroczy wielkimi krokami i płacze
Z drzew szumem się żegna i ptaków śpiewem
By smak soli życia poznać w nowym wcieleniu

Czy nie zboczy z drogi prawdy? Czy nie zwątpi
gdy człowiek ją zrani? Miłości szukała
życie całe i teraz widzi ślady jej z przodu
więc idzie i wie że dojdzie. Czy zwątpi?

autor

margot

Napisany: 2007-03-12 Dodano: 2007-03-12 17:13:08

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie