Ich ideał.

Wszystkim z oczyma pomalowanymi czarną kredką ;)

Dotyka, pręży się, przechodzi
Co jej szkodzi.
Miss świata.
Za dychę ze sklepiku szkolnego.

Porusza się i jak kot chadza swoimi ścieżkami
Prowadzącymi do łazienki
Chłopięcej

Gdy ją pytasz o Mickiewicza
Odpowiada, że jest cudowny
I tak miło jej się z nim rozmawiało.
Ma nawet jego numer telefonu.
Halo?!

Stąpa po ziemi jak elf
Nie dotykając podłogi
Ale szybko spada na ziemię
Gdy tylko powiesz jej o Nim.

Nieważne jak On ma na imię
I tak się uzależni
Ona zostawia z jednego człowieka
Kilkunastu różnych ludzi resztki
I nie interesuje Go wcale jak ona ma na imię.
Interesuje do tylko to, kiedy ona przeminie.

Nie, nie zazdroszczę takiego życia
Nie wierzę w ludzi bez serca
Jeśli ktoś kiedyś urządzi zawody
Nagrodą wieczna znajomość duszy ludzkiej
Będę pierwsza.

autor

aaaMe!

Dodano: 2008-09-20 22:12:55

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie