Idę
Idę ku światłu
odkryć misję.
Brnę w błocie,
szukając skarbu.
Pędzę w zgiełku
codziennych spraw.
Błąkam się po lesie,
lub spaceruję po łące.
Idę w słońcu,
bądź w deszczu,
idę... dopóki
nie objawi mi się prawda,
że posuwam się naprzód,
bo życie kopie mnie w d..ę.
Komentarze (8)
super ironia:)pozdrawiam
Ciekawie piszesz, szukanie skarbu zajmuje dużo czasu,
dasz radę-:) Pozdrowionka ślę.
Dobry pomysł i teza. Wniosek, o ironio, logiczny.:)
Idę ku
znaleźć
Brnę w
szukając
Pędzę w
Błąkam się
lub spaceruję po
Idę w
...................
świetna ironia; nie tylko Ciebie* pozdrawiam
Prawdziwy przekaz.Pozdrawiam
Wyliczanka
Odważne i szczere wyznanie...